30 september. 

Klar for neste kjøretur som bare er på 111 km. 

 Her ein liten forsinkelse då ein av bilene punkterte.

No er det slik at vi har ikkje lov å røre noko sjølv så denne bilen måtte stå igjen å vente på hjelp.

Vi andre drog avgårde.

 Første stopp. Dixie National Forest. Red Canyon.

Her er vår dyktige Danske guide.

 Litt innformasjon.

 Eivind har fått seg ny venninne.;)

 Sola stiker og det er varmt allered no tidligt på dagen. Disse fargene er nesten litt unaturlige.

Under: Og så står vi damene der då og fotograferer bilene våre når dei kjører gjennom dette røde hullet. Bilene er så like att eg fotograferte først feil bil.:))

 Og så mine kjære lesarar. Bryce Canyon.

Den har etsa seg inn på netthinna mi og er uten tvil det mest spektakulære eg nokon gang har sitt.

Vi spaserte i tereng som bildet under viser og så møtte vi kanten. Ubeskriveligt.

 Eg har plukka tilfeldige bilder for eg kan ikkje legge ut alle. Har tatt mangen.

 Nasjonalparken ligg på 2500 m høgde og er 145 km2

 Nokre av reisefølget.

 Vi var 3 par som la ut på den 2 timers lange spaserturen ned i amfiet. Det var varmt men nede i bunnen kom det ein svalende trekk frå tid til anna.

 

 Her nede i denne trange passasjen satt ein kar å spilte på eit merkeligt strenginstrument. Det ga ein egen klang.

 Og så bar det på opp. Her var det bratt.

 Vi har gått frå Sunrise Point til Sunset Point.

Fortsettelse følger.